آموزش عمومی

ارتباطی که با غذا داریم تأثیر شگرفی بر کیفیّت زندگیمان می‌گذارد. این ارتباط می‌تواند بسیار پیچیده‌ باشد و سرگذشت بدنمان را به شیوه‌های مختلف تحت تأثیر قرار دهد. غذا بعنوان منبع اولیۀ لذّت و پیشکشی که از مهر مادری نشأت می‌گیرد، از مهمترین تنظیم‌کننده‌ها در ارتباط مادر و کودک است. شاید برخی تجارب دورۀ بزرگسالی ما، مانند تمایل به خوردنِ غذا همزمان با تجربۀ برخی عواطف، میل به نامرئی بودن، اجتناب از غذا به منظور کنترل آنچه در پیرامونمان می‌گذرد، همه و همه ثمرۀ الگوهای تغذیه‌ای پیشین ما باشند. در این جلسات قصد داریم علاوه بر پرداختن به مؤلفه‌های اساسی موجود در بستر رابطۀ مادر و کودک، به طور خاص بر بهبود ارتباط کودکان با غذا و نقش حیاتی مادران در این ارتباط تمرکز کنیم.

والدگری تأملی به معنای فرزندپروری بر مبنای درک همزمان دنیای درونی خود و دنیای درونی فرزند است. این کارگاه به والدین کمک می‌کند تا بتوانند رفتارهای خود و فرزندشان را بر اساس حالت‌های روانی و انگیزه‌های زیربنایی آن درک و تحمل کنند.
یک والد تأملی می‌تواند در لحظه تصمیمی برای خودش و فرزندش بگیرد که منافع هر دو آنها را شامل شود و هیچکدام از آن‌ها احساس نادیده گرفته‌شدن نداشته باشند.

یه روزی که نمی‌فهمیم چطور، نوجوونی میرسه و ما داخل یه هزارتو گم میشیم. پر از اضطراب، مسئولیت، رابطه و نیاز، و تا وقتی مثل هری پاتر جادوگری یاد نگرفتیم همچنان درون این هزارتو سرگردونیم چه دوازده سالمون باشه چه سی سال!

یه روزی بالاخره بلیط هاگواترز از لوله بخاری اتاق همه ما میاد داخل و از اون روز دنیای ما دیگه چهارتا دیوار خونه پدری نمیمونه. این وسط شاید خیلی کم پیش میاد که بدون حرف‌های تکراری و کلیشه‌ای، بالاخره درباره این حرف بزنیم که به غیر از تحمل کردن و صبر کردن چطور میشه هم از هزارتوی نوجوونی بیرون اومد و هم خوش گذروند؟

عنوان فیلم‌ها:

مینی سریال باورنکردنی: تروما از دیدگاه دلبستگی و منتالیزیشن، دکتر 

سعید قنبری/تروما از دیدگاه روان‌کاوی و نظریه فمینیستی سینما، آقای مهدی سیفی (9 بهمن)

شهر اشباح: خویشتنِ واقعی، خانم دکتر موسوی، (16 بهمن)

بنفشه آفریقایی: تحول شخصیت از طریق تجربه از دیدگاه روابط موضوعی، خانم مهین باجلان (30 بهمن)

چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد: گذر از خیال به واقعیت، خانم مریم حسینی (7 اسفند)

کلبه: مواجهه‌ی روانپویشی با دنیای درون، دکتر حسین نادعلی، (14 سفند)

در دوره کاوش

در مورد احساساتمان حرف می‌زنیم؛

تجربه‌های احساسی که دوست‌شان داریم یا از آن‌هایی که اجتناب می‌کنیم.

در مورد رابطه‌ها صحبت می‌کنیم؛

رابطه‌های دیروز، امروز و فردا.

رابطه‌هایی که هنوز برقرارند یا آن‌هایی که تمام شده‌اند اما اثرشان پابرجاست.

رابطه با کسانی که حامی ما بوده‌اند مثل والدین‌مان و یا آنها که قرار است حامی‌شان باشیم مثل کودکان‌مان.

در مورد خودمان صحبت می‌کنیم؛

اینکه چه کسی هستیم، چگونه چنین شدیم و چه راهی پیش روی ماست....

 دوره‌ای برای خودشناسی و ارتقاء توانمندی‌های روانشناختی کودکان

خودشناسی، واژه جذابی برای ما بزرگترهاست. خودشناسی برای ما، معادل با توانمندی است. زمانی‌که نیازها، احساسات و افکار خودمان را میشناسیم، تکلیفمان با خودمان روشن است و در موقعیت‌های مختلف می‌دانیم باید چه‌کار کنیم. به همین ترتیب شناخت دیگران و درک اینکه چه چیزی باعث خوشحالی، ناراحتی یا عصبانی شدنشان می‌شود کمک می‌کند که بهتر بفهمیم چطور با آن‌ها رفتار کنیم و تکلیف رابطه‌هایمان نیز مشخص‌تر میشود.

 اما خودشناسی برای کودکان چه معنایی دارد؟ خودشناسی برای آنها چطور اتفاق می‌افتد؟ برای کودکانی که هنوز به این ظرفیت دست پیدا نکرده‌اند؟ ظرفیتی که ما به آن منتالیزیشن می‌گوییم. کودکان نیز مثل ما بزرگ‌ترها برای برقراری ارتباط امن با خود و دیگری، هم به شناخت خودشان نیاز دارند و هم دیگران.

 اما آنها چطور می‌توانند از دنیای درونی خودشان آگاه ‌شوند و چطور می‌توانند دنیای درونی دیگران را بشناسند؟

کتاب محکم در آغوشم بگیر در سال ۲۰۰۸ توسط سو جانسون، بنیان‌گذار رویکرد هیجان‌مدار منتشر شد و پس از انتشار این کتاب، کارگاهی بر پایه مباحث و تمارین این کتاب و با همین عنوان، طراحی و اجرا شد. از آن زمان تا به امروز این کارگاه به عنوان یکی از پراستقبال‌ترین کارگاه‌های بهبود رابطه زوجین، در سراسر دنیا به رسمیت شناخته شده است. در این کارگاه تلاش می‌کنیم تا همسران از طریق گفتگوهایشان در طول جلسات، نقاط ناخوشایند تعاملاتشان را ببینند، بتوانند بر مرور لحظه‌های دشوارشان فائق آیند و در نهایت با استفاده از تمارین، ایده‌ها و داستان‌های این رویکرد بتوانند علیرغم آسیب‌ها، یکدیگر را ببخشند و آغوششان را بار دیگر به روی هم بگشایند.

 فرزندخواندگی هم برای مادر/پدر و هم برای کودک، شرایط منحصربه‌فردی را به همراه دارد؛ از اولین قدم‌ها برای تصمیم‌گیری و انتخاب کودک، انتظار برای آمدن او، مدیریت واکنش‌های اطرافیان تا ترس‌ها و تردیدهایی درباره رابطه خود با فرزند و تربیت او. نیازهای ویژه این والدین و تجربه‌های پیشین این فرزندان، گاهی مدیریت این شرایط را دشوار می‌کند.
.
 معمولا سوال‌های زیادی ذهن والدین را درگیر می‌کند:
 چگونه و چه زمانی باید واقعیت را به او بگویم؟ 
آیا مرا مانند پدر/ مادر زیستی خود می‌پذیرد و دوستم دارد؟ آیا می توانم مانند بقیه پدر/مادرها باشم؟
 چطور باید با او رفتار کنم؟
چطور با او ارتباط برقرار کنم؟

از سوی دیگر، دنیای کودکان فرزندخوانده نیز از این اضطراب‌ها در امان نیست. هنگامی که برای داشتن یک والد باید به سرزمین جدیدی قدم بگذارد و رابطه‌ی جدیدی را تجربه کند.