بعنوان یک والد، یکی از بهترین کارهایی که می ­توانید برای کودکتان انجام دهید این است که به او برای رشد پدیده­ای که تحت عنوان «الگوی دلبستگی» شناخته می ­شود، کمک کنید.

داشتن الگوی ایمن، به ایجاد و حفظ روابطی آسانتر در طول زندگی فرد می­انجامد. این بدین علت است که افراد دارای الگوی ایمن اعتماد دارند که «نگاره های دلبستگی شان» (والدین، معلم، یا شریک عشقی) در زمان نیاز حمایت شان خواهند کرد. کودک ایمن احساس قدرت و توانمندی برای اکتشاف جهان می کند زیرا می داند در صورت نیاز به بازگشت نزد مامان/بابا (یا شریک ارتباطی آینده شان)، با آغوشی باز منتظرش خواهند بود.

نکات ساده و کاربردی زیر را برای رشد یک کودک دلبسته ایمن چک کنید:

• کمک به کودک برای ایجاد الگوی ایمن به فرزند خودتان ربط دارد نه به کودکی نوعی. قضیه بیشتر مربوط به پاسخگویی به نشانگان شان است. پایه ای ترین سطح، پاسخگویی به نشانگان جسمی شان است. به کودک تان کمک کنید تا بتواند به درستی تشخیص دهد چه زمانی گرسنه، خسته و ... است.
• اطمینان حاصل کنید که کودکتان در شرایط ترس یا نیاز به اشتراک هیجانی مثبت می داند که می تواند توجه شما را داشته باشد. دومی بسیار مهم است. حمایت هیجانی تنها زمانی معنا ندارد که یک چیز اشتباه رخ داده است. پاسخگویی به هیجانات مثبت کودکان نیز به همین اندازه مهم است.
• از تماس چشمی به عنوان راهی برای برقراری ارتباط با کودکتان استفاده کنید.
• زمانی که کاری را بدون حضور او انجام داده اید، بعد از بازه ی جدایی، بهوشیارانه به کودکتان بپیوندید. به زمانی که ارتباطتان قطع شده، توجه کنید. برای مثال، اگر بیرون از خانه کار می کنید، توجه کنید که کودکتان به چه میزان وقت­گذرانی با شما نیاز دارد، پیش از آنکه درست کردن شام را شروع کنید یا حواستان با فعالیت های دیگر پرت شود. میزان این نیاز ممکن است از روزی به روز دیگر متفاوت باشد.
• اگر اشتباه کردید، عذرخواهی کنید، اما نه افراطی. الگوی دلبستگی اساسا در مورد اعتماد است. در نظر داشته باشید که چقدر عذرخواهی ­های اصیل و از ته دل، اعتماد را در روابط بزرگسالان ارتقا می دهد. عذرخواهی نشان می دهد که فرد مقابل نسبت به احساسات شما حساس بوده و مراقبتان است. ایجاد اعتماد و دلبستگی ایمن اصلا به معنای آن نیست که بعنوان والد اشتباه نکنیم. بلکه به معنای ترمیم اعتماد از دست رفته است، زمانی که اشتباهی را انجام داده اید.
• زمانی که کودکتان دنبالتان نیست، پنهان نشوید. پیش بینی پذیر باشید. اگر کودکتان به طور ذاتی مضطرب است، روتین ها به او کمک می کند که بداند چه انتظاری داشته باشد. برای مثال، روتین های فرزندپروری و احوالپرسی، یا روتین هایی در مورد ماندن در خانه مادربزرگ.
• اگرچه کودکان دارای الگوی اجتنابی به زمانی که والدشان ترکشان می کند توجهی نمی کنند اما مطالعه روانشناختی این کودکان نشانگر داستانی متفاوت است. کودک متوجه رفتن شما می شود حتی در صورتی که به شدت خوداتکا و مستقل به نظر برسد، پریشانی اش ممکن است مشهود نباشد اما این به معنای این نیست که اصلاً مضطرب و آشفته نشده است.
• بچه های مضطرب و خجالتی ممکن است به هنگام ترس نتوانند نیازشان به حمایت شدن را به والدین ابراز کنند. برای مثال، ممکن است بترسند به والدین در مورد نیازشان به دستشویی رفتن حرفی بزنند یا این که نوشیدنی شان را ریخته اند و نیاز به کمک دارند تا تمیزش کنند. متناسب با طبیعت کودکتان رفتار کنید تا بداند زمانی که به شما نیاز دارد، می تواند به شما رجوع کند و عصبانیت لحظه ای شما روی این مسئله تاثیری ندارد.
• مزاج و خلق کودک در نوع دلبستگی که ایجاد می کند نقش مهمی دارد. اگر کودکتان ذاتاً مضطرب است، ممکن است به کمک بیشتری از جانب شما برای درک اضطرابش نیاز داشته باشد، در این صورت او با اطمینان بیشتری اکتشاف خواهد کرد.

خیالتان راحت باشد، کافی است اندکی توجه کنید. دلبستگی ایمن شایع ترین الگوی دلبستگی است.