اغلب زمانی که روند ترمیم یک آسیب‌روانی دشوار می‌شود افراد می‌پرسند «از کجا بفهمم چه زمانی بهبود یافته‌ام؟» ما می‌خواهیم بدانیم درد چه زمانی پایان می‌یابد و چه زمانی قادر به دیدن نور انتهای تونل تروما یا همان آسیب‌روانی خواهیم بود.

پاسخ قاطع و روشنی وجود ندارد. مسیر این روند در افراد متفاوت است. اگرچه هر فردی مسیر بهبودی خاص خود را داریم و هرکس بهترین قضاوتگر حال درونی‌اش است، اما در اینجا برخی جزئیاتی را برایتان آورده‌ایم که هر فردی در هنگام بهبودی خود با آن مواجه می‌شود.

• نسبت به خودم شک و تردید کمتری احساس می‌کنم

زمانی که فرد در مسیر بهبودی قرار می‌گیرد نسبت به توانایی‌هایش تردید کمتری احساس می‌کند و یاد می‌گیرد به تصمیماتش و ظرفیت‌هایش اعتماد بیشتری کند.

• حالات بدنی متفاوت‌تری را تجربه می‌کنم

زمانی که ما شروع به التیام بخشی از وجود خود می‌کنیم، یک واکنش زنجیره‌ای ایجاد می‌شود که باعث بهبود در حالات جسمانی هم خواهد شد. شاید متوجه شوید که در چند ماه گذشته هیچ کابوسی ندیده‌اید یا اکنون می‌توانید بدون گریه به عکس‌های خانوادگی نگاه کنید. شاید هم از پرخوری یا بی‌اشتهایی کمتری تجربه کنید.

• رنجش خاطر کمتری را نسبت به مرزهای دیگران احساس می‌کنم

اگر خانواده‌تان آشفته بود و مراقبانتان به مرزهای شما احترام نمی‌گذاشتند، تصور اینکه افراد دیگر مرزهای شخصی خود را دارند دشوار است. افرادی که وارد مرحله التیام آسیب خود می‌شوند درک بیشتری از مرزهای دیگران پیدا می‌کنند و بهتر می‌توانند مرزهای خود را نیز تعیین کنند.