چرا فرزندم قدرشناس نیست؟

خیلی از والدین این موضوع را مطرح می‌کنند که «هر چیزی در زندگی فرزندم مهیاست اما او اصلاً راضی و قدردان نیست» یا «ما خیلی برای این جشن تولد زحمت کشیده بودیم اما او باز هم چیزی برای غر زدن پیدا می‌کرد»

سوال اینجاست که چرا این اتفاق می‌افتد؟

✓ روزهای خوش پر اضطراب
اولین نکته‌ای که باید به خاطر داشته باشیم این است که اغلب تجربه‌های جدید خوشایند و حتی هیجان‌انگیز با میزانی از اضطراب و نگرانی همراه هستند. مثل زمانی که شما برای اولین بار قصد پرش از بانجی جامپینگ را دارید؛ قطعاً شما هیجان‌زده و احتمالاً کمی هراسان هستید.
این احساسات بعضاً متفاوت و متناقض در وجود بچه‌ها نیز جریان دارد. بنابراین اصلاً جای تعجب نیست که در طول یک روز خوشایند خوشحال کننده مواردی وجود داشته باشد که باعث اضطراب، ناراحتی یا حتی خشم فرزندتان شود. اما مسئله اینجاست که برای بچه‌ها این هیجانات هنوز به درستی تفکیک نشده‌اند و در نتیجه قادر به مدیریت لحظه‌ای تمام این هیجانات متناقض نیستند.

✓ ارتباط یا امکانات؟!
مسئله دیگری که باید به آن توجه کنید پاسخ به این پرسش است که آنچه برای کودکتان فراهم کرده‌اید یک ارتباط خوشایند است یا مجموعه‌ای از امکانات ویژه و هیجان انگیز؟ برای بسیاری از والدین فراهم کردن امکانات یا موقعیت‌های جالب مثل یک جشن تولد پرزرق و برق، خرید یک اسباب بازی گران قیمت یا یک سفر پرهزینه نشانه‌ای از توجه و علاقه آنها به فرزندشان است و از اینکه کودک بابت این امکانات قدردان نیست عصبانی می‌شوند.
اما برای بچه‌ها ارتباط نزدیک و صمیمانه با شما نسبت به داشتن امکانات و موقعیت‌های این چنینی ارجحیت دارد. پس اگر شما یک جشن تولد پر زرق و برق گرفته‌اید اما در تمام طول جشن تولد مشغول چک کردن گوشی همراه یا گپ زدن با مهمان‌های خود هستید و ارتباط خود با فرزندتان را از دست می‌دهید، جای تعجب ندارد که فرزند شما از داشتن این جشن تولد چندان راضی به نظر نرسد. چون کودک به ازای داشتن یک جشن تولد خوب ناچار بوده توجه و ارتباط والدینش را از دست بدهد.

✓ نیاز کودک یا والد؟
سوال دیگری که باید از خود بپرسیم این است که در تهیه امکانات یا موقعیت‌های جالبی که برای کودکانمان آماده می‌کنیم به چه چیز توجه داشتیم نیازها و علایق کودک یا آنچه که بزرگسالان آن را خوب و مطلوب می‌دانند؟
خیلی از اوقات ما با منطق بزرگسالانه خود امکاناتی را برای کودک فراهم می‌کنیم، بدون اینکه آنها را از زاویه دید یک کودک خردسال نگاه کنیم. مثل وقتی که برای یک کودک یک ساله جشن تولد بزرگی ترتیب می‌دهیم با هدایای زیاد، موسیقی، فشفشه و ... . ولی در تمام مدت کودک را روی یک صندلی نگه میداریم، مبادا تزئینات تولد را خراب کند!