بسیاری از افراد دلشان می‌خواهد به دوست یا عزیزی که دچار سوگ و تجربه از دست دادن شده کمک کنند. در این مواقع گاهی کلمات نمی‌توانند به تنهایی برای آرامش بخشیدن به آن دوست کمک کنند. در چنین مواقعی افراد به قدری از به کار بردن کلمات نامناسب یا رفتارهای نادرست می‌ترسند که به کلی تصمیم می‌گیرند کاری انجام ندهند، این تصمیم اغلب اوقات تصمیم درستی نیست.

اگرچه نمی‌توانیم راه کاملاً بی‌نقصی بیابیم که از عزیزمان حمایت کنیم اما راه‌هایی وجود دارد تا بتوان این کاستی‌ها را به حداقل رساند و در این مسیر سخت او را همراهی کرد.

• این سوگ تنها به او تعلق دارد

شما در غم و اندوه او نقش حامی دارید، نه نقش اصلی. گفتن این حرف ممکن است عجیب به نظر برسد. بسیاری از پیشنهادات، نصیحت‌ها و «کمک‌هایی» که به فرد سوگوار داده می‌شود، گویای آن است که آنها باید سوگواری‌شان را به گونه ای متفاوت انجام دهند یا احساس متفاوتی نسبت به این موضوع داشته باشند. شما ممکن است تصور کنید اگر این اتفاق برای شما افتاده بود طور دیگری عمل می‌کردید. امیدواریم فرصت تجربه کردن آن را پیدا نکنید. این غم متعلق به دوست شماست پس از شیوه مواجهه او پیروی کنید.

• در لحظه حال با او حضور داشته باشید و حقیقت را بیان کنید.

وقتی در لحظه حال دوستتان غرق در سوگ است صحبت در مورد گذشته و آینده وسوسه‌انگیز به نظر می‌رسد. متاسفانه شما نمی‌توانید بدانید که آینده چه خواهد شد، چه برای خود یا دوستتان. اینکه زندگی دوست شما در گذشته خوب بوده، معامله منصفانه‌ای در ازای دردی که الان تجربه می‌کند نیست. با دوست خود در همین لحظه حال بمانید حتی اگر این حال پر از درد است. حقیقت را بگویید. «این وضعیت دردناک است. دوستت دارم. من اینجا هستم».

• سعی نکنید چیزی که بی‌درمان است درمان کنید

سوگ دوست شما درمان نمی‌یابد. بهبود پیدا نمی‌کند و رفع نمی‌شود. پس تلاش نکنید چیزی بگویید تا راه‌حلی باشد برای چیزی که غیرقابل‌رفع است. در این موقعیت داشتن دوستی که سعی نکند درد را درمان کند آرامشی عمیق در پی دارد.

• تمایل داشته باشید دردهای طاقت‌فرسا و تحمل‌ناپذیر را در کنارش ببینید

مشاهده این درد در حالی که نمی‌خواهید سریع تسکین پیدا کند و امیدهای واهی جایش را بگیرد کار دشواری است.

• مسأله شما نیستید

همراه بودن با کسی که در حال تجربه درد است کار راحتی نیست. شما با مواردی روبرو خواهید شد که تجربه‌اش آسان نیست. استرس، سوالات، خشم، ترس، گناه. همه این‌ها به احتمال زیاد احساسات شما جریحه‌دار خواهد کرد. ممکن است گاهی احساس کنید نادیده گرفته شده‌اید و از شما قدردانی نمی‌شود. دوست شما در این موقعیت نمی‌تواند در این رابطه به خوبی ظاهر شود. لطفا آن را شخصی نکنید و به خودتان نگیرید. مهم است که در این موقعیت افراد دیگری را برای حمایت از خود بیابید.

• پیش بینی کنید و نپرسید.

نگویید "اگر به چیزی نیاز داری با من تماس بگیر"، دوست شما تماس نخواهد گرفت. نه به این خاطر که نیازی ندارد بلکه به این دلیل که شناخت نیازش، دانستن اینکه چه کسی ممکن است آن نیاز را برطرف کند، و در نهایت تماس گرفتن با شما چیزی فراتر از سطح انرژی، ظرفیت و حوصله اوست. در عوض می‌توانید پیشنهادهای مشخص دهید: «ساعت ۴ بعدازظهر برای بردن زباله‌هایت آنجا خواهم بود» یا «من هر روز صبح کمی قبل از رفتن به سرکار برایت نان می‌خرم».