خواندنی‌ها

 برای مشاهده جلسه توجیهی و پرسش و پاسخ دوره جامع در مسیر درمانگری اینجا کلیک کنید

عنوان کتاب: درمان مبتنی بر ذهنی‌‌سازی برای کودکان رویکردی کوتاه‏‌مدت

نویسنده: نیک میجلی، کارین انسینک، کارین لیندکویست، نورکا مالبرگ، نیکول مولر

مترجم: پریسا سادات سید موسوی، فاطمه رئیسی، فاطمه ابراهیمی ناشر: انتشارات ارجمند

درمان مبتنی بر ذهن‌سازی (MBT) موجب ارتقاء توانایی مراجعان در تفسیر معنای رفتار دیگران با توجه به حالات روانی زیربنایی و نیت آنها، و همچنین افزایش ظرفیت مراجعان در درک تأثیر رفتارهای خود بر دیگران می‌شود. این کتاب، نخستین کتاب جامع بالینی راهنمای روان‌درمانی بر مبنای رویکرد ذهن‌سازی برای کودکان 5 تا 12 ساله می‌باشد که دارای مشکلات رفتاری یا هیجانی شامل اضطراب، افسردگی یا مشکلات ارتباطی هستند. این کتاب با معرفی مفهوم ذهن‌سازی و اهمیت آن، تحول این ظرفیت در کودکی آغاز شده و سپس در فصل‌های بعدی فرایند اجرای درمان فشرده مبتنی بر ذهن‌سازی برای کودکان شامل فرایند ارزیابی، فرمول‌بندی بر‌مبنای روش‌های ذهن‌سازی، موضع درمانگر و روند درمان و خاتمه آن توضیح داده شده است. این رویکرد برگرفته از اصول روانکاوی کلاسیک می‌باشد اما این اصول با یافته‌های نظریة دلبستگی و مطالعات تجربی ذهن‌سازی یکپارچه شده است. برای درک بهتر مفاهیم و روش‌ها، مثال‌های کاربردی ارائه شده و در انتها شرح کاملی از روند کار با یک کودک توضیح داده شده است. این کتاب توسط پیشگامان و متخصصان حیطة درمان ذهن‌سازی برای کودک نگاشته شده است.


لینک خرید این کتاب

دیالوگ بستر زایش کوچکترین و بزرگترین رویدادهای زندگی ماست. ما برای مهم ترین اتفاقات زندگی‌مان سراغ دیالوگ می‌رویم.
هیلان برای ما یکی از این مهم‌ترین‌ها بود! بر سر نامش بارها و بارها حرف زدیم، با نزدیکان، عزیزان، دانشجویان و...
هیلان از دل دیالوگ‌های کلاس درس‌مان زاده شد، نامی کُردی به معنای آشیانه امن. امنیت همان حسی است که در اینجا برای تحققش با تمام وجودمان تلاش می‌کنیم.
در این ۳ سال با همراهی و تلاش تمامی دانشجویان، مراجعین، روان‌درمانگران، اعضای کادر اداری و همه‌ی همراهان عزیزمان این امر مهم تحقق یافت و بهترین تجربه‌ها را بدست آوردیم.
اکنون مرکز روانشناسی هیلان در دو زیر مجموعه‌ی (آکادمی هیلان و گروه خانواده و کودک) در کنار شما خواهد بود.

 ویدیو معرفی هیلان از مهر سال 1397 تا 1400 و در پایان یک آیتم جذاب و خنده‌دار ببینید :)

آنلاین شدن دوره‌ها پس از کرونا ما را بر آن داشت که به رویکردی در آموزش آنلاین بیاندیشیم تا بیشترین کیفیت را تسهیل کند. پس از بررسی فراوان به رویکرد کلاس معکوس رسیدیم که در آن آموزش در دو مرحله انجام می‌شود. برای آشنایی با این رویکرد و مراحل آن می‌توانید ویدئوی زیر را مشاهده کنید و برای آگاهی از تجربه دانشجویانی که با این رویکرد آموزش دیده‌اند به هایلایت بازخورد دوره‌ها (۱ و ۲) در اینستاگرام مرکز روانشناسی هیلان مراجعه کنید. در صورت داشتن سوال در این زمینه می‌توانید با ما در ارتباط باشید.

آموزش آنلاین بخش جدایی ناپذیری از زندگی امروز ماست. آموزشگاه آنلاین مرکز روانشناسی هیلان نیز بنا به درخواست تعداد زیادی از مخاطبین ما و با هدف برگزاری دوره‌های عمومی، تخصصی و رایگان روانشناسی راه‌اندازی شد.

مرکز روانشناسی هیلان با حضور اساتید و درمانگران حوزه روانپویشی، روان‌تحلیلی، دلبستگی و منتالیزیشن در سال ۱۳۹۷ تاسیس شد. هدف اصلی ما ایجاد فضایی برای تجربه امنیت و ارتقای سلامت هیجانی بود.
خدمات اصلی ما به دو حوزه آموزش و روان‌درمانی تقسیم می‌شود و در این بخش‌ها اهداف زیر را دنبال می‌کنیم:
۱. ارائه خدمات روز روانشناسی از جمله ارزیابی روانشناختی از طریق مصاحبه عمیق شخصیت (SWAP)، مصاحبه دلبستگی و آزمون‌های روانشناختی دوره‌های مختلف سنی برای ارائه خدمات درمانی دقیق و متناسب با تشخیص
۲. درمان مشکلات و اختلالات دوره‌های مختلف سنی از طریق رویکردهای روانپویشی، روان‌تحلیلی، و دلبستگی و منتالیزیشن.
۳. ارائه دوره‌های آموزش تخصصی به منظور آموزش قدم به قدم نسل بعدی روانشناسان حرفه‌ای
۴. ارائه‌ی آموزش‌های روانشناختی عمومی متناسب با نیازها و دغدغه‌های دوره‌های مختلف سنی

آنجا که جمع، تنهاترمان می‌کند...

آیا افزایش تعاملات اجتماعی برای التیام احساس تنهایی مزمن کافی‌ است؟

شب سردی‌ست و من افسرده
راه دوری‌ست و پایی خسته
تیرگی هست و چراغی مرده

می‌کنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدم‌ها
سایه‌ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غم‌ها

فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا با دل من
قصه‌ها ساز کند پنهانی

نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر سحر نزدیک است
هر دم این بانگ بر آرم از دل:
وای این شب، چقدر تاریک است!

«برشی از شعر سهراب سپهری»

تنهایی مزمن وضعیتی روانی- عاطفی است که در آن فرد به‌طور مداوم و پایدار احساس انزوای عاطفی و عدم اتصال به دیگران را تجربه می‌کند، حتی اگر از لحاظ فیزیکی در میان افراد یا در تعاملات اجتماعی حضور داشته باشد. این نوع تنهایی فراتر از یک احساس گذرا است و به یک حالت پایدار و تأثیرگذار بر سلامت روان و جسم تبدیل می‌شود. لازم به ذکر است که افزایش تعاملات اجتماعی به ‌تنهایی برای التیام احساس تنهایی مزمن کافی نیستند، زیرا ریشه این نوع تنهایی عمیق‌تر از فقدان روابط اجتماعی است و علاوه بر غلبه سبک زندگی مدرن به الگوهای درونی، تجربیات گذشته، روابط دلبستگی‌محور اولیه، خلق‌وخو و ساختار شخصیت فرد مرتبط است.

تنهایی مزمن اغلب نتیجه تجربیات اولیه زندگی است. اگر نیازهای عاطفی فرد (مانند امنیت، پذیرش و محبت) در دوران کودکی به درستی برآورده نشده باشند و یا شخص به شکل سرشتی آمادگی این را داشته باشد که رسیدگی دیگران به نیازهایش را ناکافی دریابد، ذهن او بازنمایی‌هایی منفی و چندپاره درباره خود و دیگران را شکل می‌دهد. این بازنمایی‌ها ممکن است به این تصورات منجر شوند:

• «من دوست‌داشتنی نیستم.»
• «دیگران نمی‌توانند مرا درک کنند.»

 حتی در صورت حضور فرد در روابط اجتماعی مثبت، این تصورات مانع از درک، پذیرش محبت و توجه دیگران می‌شوند. از این‌رو، این افراد  ممکن است متمایل باشند که محبت دیگران را نادیده بگیرند یا آن را به‌عنوان ترحم، وظیفه یا حتی تهدید در نظر بگیرند. این تعبیرها ممکن است باعث شود آن‌ها محبت یک دوست را غیرصمیمانه بدانند و یا حمایت دیگران را کم‌ارزش تلقی کنند. این سوگیری‌های عاطفی و شناختی حتی در میان تعاملات اجتماعی مثبت، مانع از کاهش احساس تنهایی می‌شوند.

افراد مبتلا به تنهایی مزمن اغلب از راهبردهای روانشناختی تکرارشونده‌ای برای محافظت از خود در برابر آسیب‌های عاطفی استفاده می‌کنند، از جمله:

• اجتناب از صمیمیت: فرد ممکن است از تعاملات نزدیک خودداری کند تا از احتمال طرد شدن یا ناامیدی در امان بماند.
• پرهیز از آسیب‌پذیری:  باز کردن خود به روی دیگران، به‌ویژه پس از تجربه‌های دردناک گذشته، می‌تواند اضطراب‌آور باشد. این امر ممکن است باعث شود که فرد در ارتباطی سطحی با دیگران باقی بماند و تعاملات عمیقی را شکل ندهد.

 چرخه معیوب تنهایی

تنهایی مزمن معمولاً یک چرخه معیوب ایجاد می‌کند:

• مرحله اول:  فرد به دلیل ترس یا نقص در ظرفیت تأملی، محبت و توجه دیگران را نمی‌پذیرد.
• مرحله دوم: به دلیل عدم پذیرش محبت، کیفیت روابط کاهش می‌یابد.
• مرحله سوم: این تجربه‌ها احتمالاً بازنمایی‌های منفی فرد درباره خود و دیگران را تقویت و او را تنهاتر می‌کنند. در نتیجه، حتی تعاملات اجتماعی مثبت نیز نمی‌توانند این چرخه را بشکنند.

نتیجه‌گیری

بهبود احساس تنهایی مزمن معمولاً نیازمند درمان عمیق روان‌شناختی است و از طریق تعاملات اجتماعی به‌تنهایی امکان‌پذیر نیست. زیرا ریشه‌های این احساس معمولا در ناهشیار فرد، الگوهای تکراری روابط گذشته او و سبک زندگی مدرن نهفته است. شاید تنها زمانی که فرد بتواند این الگوها را شناسایی و در بستر یک ارتباط دلبستگی‌محور امن تغییر دهد، تعاملات اجتماعی می‌توانند مؤثر واقع شوند و به ایجاد روابط سالم و معنادار کمک کنند.

توجه: این پاسخ تنها یک مرور کلی به موضوع تنهایی مزمن است. برای درک عمیق‌تر این موضوع، مطالعه منابع تخصصی بیشتر و پژوهش‌های به‌روز ضروری است.

پی‌نوشت: نگارش شعر در ابتدای متن به معنای تحلیل شخصیت شاعر به شکل ضمنی در خلال نوشتار نیست.